Ο καρκίνος του νεφρού είναι η τρίτη συχνότερη κακοήθεια του ουροποιητικού συστήματος. Εμφανίζεται πιο συχνά σε άντρες, συνήθως στην έκτη και έβδομη δεκαετία της ζωής.
Οι παράγοντες κινδύνου είναι το κάπνισμα, η παχυσαρκία, η μη ελεγχόμενη υπέρταση, η πτωχή σε φρούτα και λαχανικά διατροφή, το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου νεφρού και η αιμοκάθαρση. Ένα μεγάλο ποσοστό των ασθενών όμως που εμφανίζουν κακοήθεια στο νεφρό δεν έχουν κανέναν από τους προηγούμενους παράγοντες.
Στα αρχικά στάδια της νόσου συνήθως δεν υπάρχουν συμπτώματα. Όσο ο όγκος αυξάνεται μπορεί να εμφανιστούν αιματουρία, πόνος στη νεφρική χώρα που δεν υποχωρεί, απώλεια βάρους, ψηλαφητή μάζα στη κοιλιά, αδυναμία, καταβολή ή πυρετός που δεν υποχωρεί.
Διάγνωση & Θεραπεία
Η διάγνωση περιλαμβάνει την κλινική εξέταση από τον ουρολόγο, εργαστηριακές εξετάσεις και απεικονιστικές εξετάσεις με το υπερηχογράφημα και την αξονική κοιλίας και οπισθοπεριτοναϊκού χώρου να είναι από τις πιο βασικές.
Η θεραπεία που θα συστηθεί εξαρτάται από το μέγεθος του όγκου, το στάδιο της νόσου, την ηλικία και τη γενική κατάσταση του ασθενούς. Η θεραπεία εκλογής είναι η χειρουργική αφαίρεση του όγκου (νεφρεκτομή) είτε ανοικτά είτε λαπαροσκοπικά είτε ρομποτικά. Κάποιες φορές όταν ο όγκος είναι εντοπισμένος και μικρός σε διαστάσεις μπορεί να γίνει μερική νεφρεκτομή. Άλλες θεραπείες είναι η μοριακά στοχευμένη θεραπεία, η ανοσοθεραπεία, η χημειοθεραπεία και η εξωτερική ακτινοβολία.
Επειδή η νόσος μπορεί να επανεμφανιστεί, ο ασθενής θα πρέπει να υποβάλλεται σε τακτική παρακολούθηση (follow up) με εργαστηριακές και απεικονιστικές εξετάσεις σε διαστήματα που θα υποδείξει ο ειδικός ουρολόγος ανάλογα με την τελική βιοψία και το εαν η νόσος ήταν εντοπισμένη ή όχι.
